مولف: علی کوثری مهر
قطبش پتانسیو دینامیکی روشی است که برای بررسی رفتار خوردگی بکار گرفته میشود. هنگامی که یک فلز در یک محلول خورده میشود، حداقل باید یک فرآیند کاهش و یک اکسیداسیون وجود داشته باشد. آنچه اندازهگیری میشود جمع کل فرآیندهای کاتدی و آندی جزئی است که در طول خوردگی یک ماده اتفاق میافتد. یک منحنی آندی مجموع کل تمام فرآیندهای اکسیداسیون جزئی و یک منحنی کاتدی مجموع کل تمام فرآیندهای کاهش را نمایش میدهد. نقطهی تلاقی منحنیهای قطبش کاتدی و آندی در یک نمودار ایوانز (نموداری که رابطهی جریان و پتانسیل را برای واکنشهای اکسایش و کاهش نشان میدهد)، پتانسیل ترکیبی (پتانسیل خوردگی و همچنین پتانسیل سازش، پتانسیل خوردگی آزاد نیز نامیده میشود) و جریان خوردگی را بدست میدهد.
در روش برونیابی تافل، نمودارهای قبطش برای واکنشهای کاتدی و آندی توسط اعمالی پتانسیلی در حدود 300 میلی ولت (به خوبی دور از پتانسیل خوردگی) بدست میآیند و جریان را ثبت میکنند. ترسیم لگاریتمهای جریان بر حسب پتانسیل و برونیابی جریانها در دو منطقهی تافل (مناطقی در منحنی پتانسیل-لگاریتم جریان که در آن منحنی در بازهای معنادار راست است)، جریان خوردگی و پتانسیل خوردگی را بدست میدهد. با دانستن جریان خوردگی، نرخ خوردگی میتواند توسط قانون فارادی به صورت واحد دلخواه محاسبه گردد. برای اطلاعات جامع در مورد این روش به مرجع ذیل رجوع کنید.
Ahmad Z (2006) CORROSION KINETICS. Princ Corros Eng Corros Control 57–119. Webpage